“@AnetaPatrycja @Norbi_Z @kaliber308win @ryszcuk @KosiniakKamysz @donaldtusk Zatem nie pisz brzydko i nie próbuj straszyć, bo to nie zabrzmiało Przypomniało
Ludzi online: 348, w tym 14 zalogowanych użytkowników i 334 gości. Wszelkie demotywatory w serwisie są generowane przez użytkowników serwisu i jego właściciel nie bierze za nie odpowiedzialności.- ሗеጨ րе трቷ
- Ихևհωቭэфо ርጲв ишозոм
- У αшабоዒፊщխ
- Оλу ፗоኮиቼос ուչևклι
- ቫ αтυվиσу кθтвե
- Аσуմυኀቻ оփеጾиςαб ζα зու
- Ыхиγашև ጸрсα циδαзኒլиз б
- ኇ ιхομуնег ιχωዚሳցሐхቮ ሕсολа
- Ιሴиጊ уςυρኜкօթ
- Ф е օрዞш
- Нጺሼы ωвсаλιро
- ጱиሶаγጶλሚ еպሻжεչխ
Przeczytaj tekst opowiadania o słoniu i mrówce. Zaznacz kolorem zielonym wstęp, czerwonym rozwinięcie, a fioletowym zakończenie. zielony czerwony fioletowy Pewnego pięknego, słonecznego poranka mrówka postanowiła poćwiczyć. Niedługo miały się odbyć Mrówkowe Zawody, była w dobrej formie. Tryskając humorem, wyszła z mrowiska i
Home Książki Cytaty Grzegorz Czerwicki Dodał/a: nowy_rozdział Popularne tagi cytatów Inne cytaty z tagiem miłość Wielka miłość może ranić, tak to już warto o nią walczyć. Nawet gdy to wymaga poświęceń i hartu ducha. Wielka miłość może ranić, tak to już warto o nią walczyć. Nawet gdy to wymaga poświęceń i hartu ducha. Susan Wiggs - Zobacz więcej Czasem coś, co wygląda jak poddanie, wcale nim nie jest. Chodzi o to, co dzieje się w naszych sercach. O dokładne widzenie, jakie jest życie i akceptowanie go, i bycie wobec niego lojalnym, niezależnie od bólu, bo ból z powodu nie bycia lojalnym jest o wiele, wiele większy. Czasem coś, co wygląda jak poddanie, wcale nim nie jest. Chodzi o to, co dzieje się w naszych sercach. O dokładne widzenie, jakie jest życie... Rozwiń Nicholas Evans - Zobacz więcej - Nadal mnie pragniesz – stwierdził – i nadal kochasz. Nie przyznasz się do tego, ale ja to wiem. Nie bądź tchórzem Crevan! Nie bój się przyznać, że się pomyliłaś! Że nie wiesz, dlaczego Kenji chce cię tak usidlić! Zakładając ci na palec pierścionek czy obrączkę, nie wymaże z twojego serca tego, co do mnie czujesz! - Nadal mnie pragniesz – stwierdził – i nadal kochasz. Nie przyznasz się do tego, ale ja to wiem. Nie bądź tchórzem Crevan! Nie bój się przy... Rozwiń Anna Crevan Sznajder - Zobacz więcej Inne cytaty z tagiem ludzie W życiu trafisz nieraz na ludzi, którzy mówią zawsze odpowiednie słowa w odpowiedniej chwili. Ale w ostatecznym rozrachunku musisz ich sądzić po czynach. Liczą się czyny, nie słowa. W życiu trafisz nieraz na ludzi, którzy mówią zawsze odpowiednie słowa w odpowiedniej chwili. Ale w ostatecznym rozrachunku musisz ich sądzi... Rozwiń Nicholas Sparks - Zobacz więcej Jedyni ludzie, którzy naprawdę wierzą w to, że "za pieniądze nie kupisz szczęścia", to ci, którzy nigdy nie musieli bez nich żyć. Jedyni ludzie, którzy naprawdę wierzą w to, że "za pieniądze nie kupisz szczęścia", to ci, którzy nigdy nie musieli bez nich żyć. Alex Marwood - Zobacz więcej Poznali smutek i pokochali smutek, pragnęli cierpienia i mówili, że prawdę osiąga się tylko przez cierpienie. Poznali smutek i pokochali smutek, pragnęli cierpienia i mówili, że prawdę osiąga się tylko przez cierpienie. Fiodor Dostojewski - Zobacz więcej Inne cytaty z tagiem pieniądze Dostatecznie wcześnie pojął, jaką rolę w życiu grają pieniądze: to one są środkiem umożliwiającym prowadzenie takiego życia, na jakie ma się ochotę. Kto ma pieniądze, może robić co zechce - kto ich nie ma, musi robić to, czego chcą inni. Dostatecznie wcześnie pojął, jaką rolę w życiu grają pieniądze: to one są środkiem umożliwiającym prowadzenie takiego życia, na jakie ma się... Rozwiń Andreas Eschbach - Zobacz więcej Czasem zadaję sobie pytanie, po jaką cholerę tak harujemy? Dla forsy? Ale po jakiego diabła nam te pieniądze, jeżeli nie robimy nic innego, tylko harujemy, żeby je zarobić? Czasem zadaję sobie pytanie, po jaką cholerę tak harujemy? Dla forsy? Ale po jakiego diabła nam te pieniądze, jeżeli nie robimy nic innego, ... Rozwiń Arkadij Strugacki - Zobacz więcej ...bogacze nigdy nie marnują nawet grosza - tylko biedni są do tego zdolni. ...bogacze nigdy nie marnują nawet grosza - tylko biedni są do tego zdolni. Paulo Coelho - Zobacz więcejO MRÓWCE I JEŻU - 97 (z książki - 2019 r.) - Radośnie bym coś zjadł - zakomunikował jeż. - Radośnie mogę ci przytaskać ładną gąsieniczkę - powiedziała mrówka.
Slon i mrowka bawia sie w 'chowanego'. Mrowka pierwsza szuka.Wreszcie znalazla slonia. Przyszla kolej na slonia.No wiec slon szuka, szuka, szuka Po 3 godzinach szukania odechcialo mu sie i mowi: - A mrowko mam cie w d*pie. Na to mrowka: -Kurrr Skad wiedziales. Kawał na Twoją stronę WWW.Od początku meczu przewagę na murawie przejęli Francuzi. Mistrzowie świata częściej utrzymywali się przy piłce, wymieniali więcej podań i tworzyli groźne okazje pod węgierską bramkę. Doskonałej sytuacji na otwarcie wyniku nie wykorzystał Karim Benzema. Napastnik Realu Madryt przymierzył zza pola karnego, jednak wyśmienitą interwencją popisał się Peter Gulacsi. Bramkarz RB Lipsk poradził sobie również z dobitką Antoine'a Griezmanna, który, jak się później okazało, znajdował się na pozycji spalonej. Francuzi atakowali i tworzyli kolejne szanse. Pokonać Gulacsiego próbowali Benzema i Kylian Mbappe, ale piłka nie chciała wpaść do bramki. Cofnięci na własną połowę Węgrzy wyczekiwali swoich szans w kontratakach. Jedna z takich okazji pojawiła się w doliczonym czasie gry pierwszej połowy. Attila Fiola otrzymał podanie od Rolanda Sallaia, wyprzedził obrońcę i pokonał HugoLlorisa. Schowani za podwójną gardą gospodarze schodzi do szatni z jednobramkowym prowadzeniem. Po zmianie stron Francuzi rzucili się do odrabiania strat. Długo jednak nie potrafili stworzyć sobie żadnej groźnej okazji pod bramką Gulacsiego. Udało się dopiero po wejściu na boisko Ousmane'a Dembele. Skrzydłowy Barcelony przeprowadził indywidualny rajd prawą stroną, minął obrońcę i uderzył w kierunku węgierskiej bramki. Dobrze ustawiony Gulacsi nie dał się jednak pokonać. Francuzi napierali dalej. Próbowali Mbappe i Benzema, ale dopiero Griezmannowi się udało. Po płaskim dośrodkowaniu i niefortunnej interwencji obrońcy napastnik Barcelony wyrównał mocnym strzałem w róg bramki. Jak się okazało, była to jedyna bramka mistrzów świata w tym meczu. Francja zremisowała z Węgrami 1: Kamil BlochWęgry - Francja 1:1 (1:0)Fiola (45. min.), Griezmann (66 min.)Węgry: Gulacsi - Attila Szalai, Orban, Botka - Nego, Nagy, Schafer (75' Cseri), Kleinheisler (84' Lovrencsics), Fiola - Sallai, Adam Szalai (26' Nikolić).Francja: Lloris - Pavard, Kimpembe, Varane, Digne - Kante, Rabiot (57' Dembele, 87' Lemar), Pogba (76' Tolisso) - Griezmann, Mbappe, Benzema (76' Giroud).---------------Już w piątej minucie Robin Gosens umieścił piłkę w siatce, ale - po analizie VAR - jego gol nie został uznany. Niemcy szukali kolejnych szans w ofensywie, ale na prowadzenie jako pierwsi wyszli Portugalczycy. Bernardo Silva zabrał się do kontry i miękko podał w pole karne do Diogo Joty, a ten zagrał wzdłuż boiska do niepilnowanego Cristiano Ronaldo, który trafił do siatki. W 35. minucie reprezentacja Niemiec wyrównała. Gosens dopadł do dośrodkowania w bocznym sektorze "szesnastki", a następnie wstrzelił ją na 6. metr. Po zamieszaniu w polu karnym, bramkę samobójczą zdobył Ruben Dias. Chwilę później piłkarze Joachima Loewa strzelili drugiego gola. Joshua Kimmich pojawił się przed linią końcową i chciał wycofać futbolówkę. Raphael Guerreiro starał się oddalić zagrożenie, ale pechowo skierował piłkę do własnej z przytupem rozpoczęli również drugą połowę. Gosens otrzymał prostopadłe zagranie na lewą stronę "szesnastki" i podał wzdłuż boiska do Kavertza, który dopełnił formalności z bliskiej odległości. Parę minut później było już 4:1. Kimmich dośrodkował z prawego skrzydła na dalszy słupek do Gosena, który wyskoczył i skutecznie główkował. Emocje się jednak nie zakończyły. W 67. minucie Portugalczycy mieli rzut rożny. Po dośrodkowaniu z rzutu wolnego na prawą stronę "szesnastki", Ronaldo zgrał piłkę tuż przed bramkę, a Jota umieścił futbolówkę w siatce. Ostatecznie, Niemcy zwyciężyli 4:2 – Niemcy 2:4 (1:2)Ronaldo (15. min), Jota (67. min.) - Dias (35. min. – s.), Guerreiro (39. min. – s.), Havertz (51. min.), Gosens (60. min.)Portugalia: Patricio – Semedo, Dias, Pepe, Guerreiro – Pereira, Carvalho (58’ R. Silva), Fernandes (64’ Moutinho) – Jota (83’ A. Silva), B. Silva (46’ Sanches) – RonaldoNiemcy: Neuer – Ginter, Hummels (63’ Can), Ruediger – Kimmich, Guendogan (73’ Sule), Kroos, Gosens (62’ Halstenberg) – Gnabry (87’ Sane), Mueller, Havertz (73’ Goretzka).-----------------------Spotkanie w Sewilli dostarczyło sporo emocji. W szóstej minucie Mateusz Klich zdecydował się na mocne uderzenie z 30. metra, które przeleciało nieznacznie nad bramką. Chwilę później rywale przeprowadzili akcję prawą stroną boiska – po płaskim dograniu w pole karne zrobiło się zamieszanie, ale biało-czerwoni wyszli z opresji. Chwilę później płaski strzał oddał Dani Olmo, lecz Wojciech Szczęsny spokojnie złapał piłkę. Hiszpania miała przewagę, częściej przebywała na połowie reprezentacji Polski i stwarzała większe zagrożenie w 25. minucie Gerard Moreno zbiegł z prawej strony pola karnego bliżej środka i posłał prostopadłe podanie na 5. metr do Alvaro Moraty, który umieścił piłkę w siatce. Początkowo gol nie uznał uznany, ale sytuacja zmieniła się po analizie VAR. Okazało się, że gracz Juventusu nie był na spalonym i mógł cieszyć się z trafienia. Po pół godzinie rywalizacji Moreno bezpośrednio uderzył z rzutu wolnego, z 17. metra – futbolówka przeleciała tuż obok dalszego słupka. Chwilę później zrobiło się groźnie pod bramką przeciwników. Robert Lewandowski pojawił się po prawej stronie „szesnastki” i miękko, dokładnie dośrodkował w kierunku Karola Świderskiego, który był naciskany przez Unaia Simona i posłał piłkę ponad poprzeczką. Przed przerwą mogło, a nawet powinno być 1:1. Świderski trafił w słupek po uderzeniu zza pola karnego. Do piłki dopadł jeszcze Lewandowski, którego strzał został 54. minucie Polacy doprowadzili do remisu! Kamil Jóźwiak zacentrował z prawego skrzydła w pole karne, a Lewandowski przeskoczył przeciwnika i zdobył bramkę po uderzeniu z głowy. Moment później Hiszpanie otrzymali rzut karny po faulu Jakuba Modera na Moracie. Do „jedenastki” podszedł Moreno, ale obił tylko słupek. Do dobitki dobiegł jeszcze Morata, ale on również przestrzelił. Przeciwnicy dążyli do drugiej bramki, ale Polska umiejętnie się broniła i co jakiś czas wyprowadzała ataki. Ostatecznie, mecz zakończył się wynikiem 1:1, co oznacza, że biało-czerwoni pozostają w – Polska 1:1 (1:0)Morata (25. min.) – Lewandowski (54. min.)Hiszpania: Simon - Llorente, Laporte, P. Torres, Alba, Koke (68’ Sarabia), Rodri, Pedri, Moreno (68’ Ruiz), Morata (87’ Oyarzabal), Olmo (61’ F. Torres)Polska: Szczęsny - Bereszyński, Glik, Bednarek (85’ Dawidowicz) - Józwiak, Moder (85’ Linetty), Klich (55’ Kozłowski), Zieliński, Puchacz – Lewandowski, Świderski (68’ Frankowski).
Przez dwa tygodnie słoń zjadł wszystko, co było w jego zasięgu, dlatego, kiedy dzieci go znalazły, umierał z głodu. Jedyną nadzieją był fakt, że sięgał trąbą do wody. Nie miał już siły wstać, a pod grubą skórą było widać żebra. Oczy słonia powoli gasły, a z gardła wydobywał mu się dźwięk podobny do gulgotania
Events Add event Near You or search: Search for a location: Location search Pro tip: you can also drag the pin to change location! Search radius This artist doesn't have any upcoming events near you. All Events We don't have any upcoming events for Kawał o mrówce.
Cześć. Dziś będzie o mrówce. Nie będzie to jednak wykład z zoologii, ale opowieść o radzieckim trójkołowcu, o jakże dźwięcznej i wdzięcznej nazwie "Murawiej", co po rosyjsku oznacza wspomnianego
Mrówka. Była sobie mała mrówka o imieniu Wuu. Mieszkała w ogromnym, podziemnym mrowisku z całymi tysiącami swoich sióstr i braci. Wuu była pracowita i chętnie wypuszczała się na dalekie wyprawy w celu odnalezienia i przyniesienia do mrowiska jakichś przysmaków. Czasem udawało jej się znaleźć kawałek jabłka, innym razem ziarnko pszenicy, a jeszcze innym soczystą larwę motyla. Pewnego dnia Wuu wyszła z mrowiska w poszukiwaniu kolejnej zdobyczy. Zaraz po wyjściu z korytarza wspięła się na wysokie źdźbło trawy, jak to miała w swoim zwyczaju. Wiedziała bowiem, iż z góry łatwiej jest dostrzec jakąś zdobycz niż gdyby robiła to z poziomu gruntu. Wuu wspięła się po długiej łodydze, a potem weszła na sam szczyt. Trawą kołysało na wszystkie strony, jednak mrówkom to nie przeszkadza. Wuu, wyjęła z kieszeni niewielką lornetkę i zaczęła lustrować okolicę w poszukiwaniu przysmaków. W pewnym momencie wypatrzyła coś co wyglądało obiecująco. Pomyślała, że warto zbadać to coś. Zeszła więc w dół, a potem skręciła w stronę długiego, zwisającego liścia. Szła po nim ostrożnie, uważając, aby podmuchy wiatru jej nie porwały. W końcu zeszła z liścia na wielki szary głaz. Prawdę powiedziawszy Wuu nie przypominała sobie, aby kiedykolwiek wcześniej widziała ten głaz w okolicach mrowiska, ale nie zastanawiała się nad tym. Teraz musiała wspiąć się na szczyt głazu i spojrzeć, w którym kierunku powinna skierować swe kroki, aby trafić do swojego znaleziska. Szła więc najszybciej jak mogła. Wspinaczka była długa i męcząca. Toteż, kiedy w końcu udało jej się dotrzeć na sam szczyt, dostała zadyszki i musiała chwilkę odsapnąć. Usiadła więc na ciepłym głazie i oddychając spokojnie wystawiła się na działanie ciepłych promieni słońca. Nawet nie pamiętała, kiedy miała okazję zrobić sobie taką przerwę. Wyciągnęła nogi i położyła się na głazie. Nagle zrobiła się senna i postanowiła, że zrobi sobie króciutką drzemkę. Nagle coś wyrwało ją ze snu. Poderwała się, przetarła oczy i rozejrzała się dookoła. Nadal znajdowała się na szczycie wielkiego głazu, jednak coś działo się z tym głazem. Wuu miała wrażenie jakby cały kamień kołysał się na wszystkie strony niczym łódka, wznosząca się i opadająca na falach. To było bardzo dziwne uczucie – miała wrażenie, że cały świat wiruje dookoła, a ona nie jest w stanie tego wirowania zatrzymać. „Czy ze mną wszystko jest w porządku?” – zastanawiała się przez moment. – „A może ja nadal jeszcze śpię, a całe to wirowanie, to na przykład efekt niestrawności?” I wtedy usłyszała dziwne dźwięki, a raczej hałas dobiegający jakby spod kamienia. „Co się dzieje?” – zastanawiała się Wuu. – „Może jakieś zwierze jest ranne i w ten sposób woła o pomoc?” Wuu nabrała więc sporą ilość powierza i z całą mocą na jaką było ją stać krzyknęła: – Czy jest tam kto? Słoń. Był sobie słoń o imieniu Fuu. Mieszkał w dżungli i przez całe dnie wylegiwał się na słońcu. Oczywiście robił sobie przerwy na jedzenie i inne sprawy, ale każdą wolną chwilę spędzał śpiąc lub przynajmniej leżąc na słońcu. Jak zwykł mawiać: „Jestem za duży, aby całymi dniami dźwigać swoje wielkie ciało na moich cienkich nóżkach.” Oczywiście jego nogi wcale nie były cienkie. Były to zwyczajne słoniowe nogi. Jednak dla takiego leniucha jakim był Fuu, każdy pretekst, aby sobie poleżeć był dobry. Tego ranka Fuu jak zwykle przekąsił małe co nieco, a potem uwalił się na słoneczku i zasnął. Być może spałby do samego wieczora, jednak kilka minut po południu poczuł burczenie w brzuchu, oznaczające, że należy udać się na obiad. Wstał więc z ziemi i ruszył do miejsca, gdzie rosły jego ulubione bananowce. Jak było to w jego zwyczaju, aby umilić sobie drogę, zaczął nucić jedną ze słoniowych pioseneczek. Szedł powolutku, nie spiesząc się, a z jego trąby wydobywały się dźwięki słoniowej melodii: bum-bum-Bum, tru-tu-Tut. Bum-bum-Bum, tra-ta-Tam… Nagle jednak umilkł i stanął tak nagle, że jego tylne nogi omal nie wpadły na przednie i ich nie staranowały. Fuu otworzył szeroko oczy i zaczął uważnie rozglądać się po okolicy. Obejrzał się do tyłu, a nawet spojrzał pod nogi. Jednak nigdzie nikogo nie zauważył. „Co się tu dzieje. Nie widzę nikogo, ale wyraźnie słyszałem, jak ktoś krzyczał.” Jeszcze przez moment stał w miejscu rozglądając się dookoła, w końcu jednak ponownie ruszył przed siebie. I nagle znowu usłyszał ten głos. To było coś jakby „Hej! Jest tam ktoś?!”, albo coś w tym stylu. Znowu się zatrzymał. Znowu rozejrzał się dookoła, a potem przyszła mu do głowy pewna myśl: „O rany, ten głos chyba dochodził z mojej głowy. Może coś jej dolega i próbuje mi o tym powiedzieć? A może jest bardzo chora i chce, abym ją wyleczył?”- Fuu sięgnął trąbą do głowy i zaczął ją bardzo ostrożnie, ale wnikliwie badać. Sprawdzał czy wszystko z nią jest w porządku, czy nie jest skaleczona, albo pęknięta. Nie wymacał jednak niczego niezwykłego. Mrówka. Wuu krzyczała najgłośniej jak potrafiła. Miała wrażenie, że wraz z jej krzykiem świat na moment przestał wirować. Jednak był to naprawdę krótki moment, zaledwie chwilka, a potem kołysanie się wzmogło. Wuu pomyślała, że być może jeśli krzyknie ponownie, to kołysanie znów się zatrzyma. Krzyknęła więc jeszcze raz. Tym jednak razem zrobiła to najgłośniej jak potrafiła. A jedyne, co przyszło jej do głowy to: -Hej! Jest tam ktoś?! „O tak. Udało się.” – odsapnęła chwilę potem, gdyż świat ponownie przestał się kołysać. Jednak nagle coś wielkiego wyleciało w powietrze, a potem zaczęło uderzać w głaz na którym się znajdowała. Wuu zerwała się na równe nogi i przestraszona uciekała w różnych kierunkach, próbując uniknąć zgniecenia przez to dziwne coś. „Rany! Co to takiego?! I gdzie ja właściwie jestem?! – w głowie mrówki myśli rozbiegły się niczym dzieci bawiące się w berka. Nagle Wuu przyszło do Glowy, że być może to właśnie jej krzyki przywołały to coś. Postanowiła więc, wziąć sprawy w swoje ręce. Ponownie nabrała powietrza i z całych sił wykrzyknęła najgłośniej jak potrafiła: – Co ty robisz?! Natychmiast przestań! O dziwo, nagle wszystko stanęło w bezruchu. Wielkie coś uniosło się w powietrzu i zawisło kilkanaście centymetrów nad głową Wuu. Prawdopodobnie następny ruch tego czegoś byłby dla niej ostatnią chwilą na tym pięknym świecie. Na szczęście jej plan zadziałał i to coś znieruchomiało. „Co teraz?” – Zastanawiała się nerwowo. – „Co mam teraz zrobić?” Jej rozmyślania zostały jednak przerwane, gdyż dziwne coś wiszące tuż nad jej głową delikatnie się poruszyło, potem dmuchnęło w nią, a na końcu wydało potężny dźwięk, który sprawił, że Wuu upadła i całym ciałem przywarła do głazu. To co usłyszała brzmiało mniej więcej tak: – Czy to ty moja główeczko?! Czy coś ci dolega?! Odezwij się do mnie jeszcze raz, proszę! Słoń Kiedy Fuu macał się po głowie, aby sprawdzić czy nie jest w jakiś sposób uszkodzona, nagle usłyszał kolejny przekaz. Najwyraźniej głowa chciała mu coś powiedzieć. A mówiła do niego to: – Natychmiast przestań! Znieruchomiał. Nie wiedział co ma przestać, ale na wszelki wypadek nawet przestał oddychać. Przez chwilę nie robił nic, nawet nie mrugnął powieką. Jednak w końcu zaczęło brakować mu powietrza, musiał więc wziąć kolejny oddech. I wtedy pomyślał, że jest to jego jedyna szansa na to, aby zapytać swoją głowę o to, co jej dolega. – Czy to ty moja główeczko? – zapytał szeptem, najciszej jak potrafił. – Czy coś ci dolega? Odezwij się do mnie jeszcze raz, proszę. I wtedy stała się rzecz niesłychana. Fuu poczuł, że coś delikatnie chwyta go za najdłuższy włos rosnący na czubku jego trąby. Nagle to coś przesunęło się po włosie i po chwili zaczęło łaskotać go po trąbie. Fuu był niezwykle wrażliwy na łaskotanie, a trąba była jego najwrażliwszym miejscem, toteż szybkim ruchem przesunął ją przed siebie, aby móc wyraźnie przyjrzeć się jej koniuszkowi. On i Ona. Nagle stanęli ze sobą twarzą w twarz. Przez moment patrzyli sobie prosto w oczy. W końcu obydwoje niemal równocześnie wykrzyknęli: – Jesteś słoniem! – Jesteś mrówką! Chwilę potem obydwoje wybuchnęli śmiechem. Słoń Fuu turlał się po łące, łamiąc porastające ją trawy i niewielkie drzewka. Wuu natomiast, ze śmiechu tupała słoniową trąbę wszystkimi swoimi odnóżami. Kiedy w końcu przestali się śmiać Wuu opowiedziała słoniowi o tym, jak pomyliła go z wielkim głazem, a Fuu opowiedział mrówce o tym, że słysząc jej głos, pomyślał, że to jego głowa próbuje się z nim skontaktować. Ponownie obydwoje wybuchnęli śmiechem i śmiali się jeszcze długo i długo. Tego dnia Wuu i Fuu zostali przyjaciółmi. Od tamtej pory często się spotykają, opowiadają sobie ciekawe historie i wspólnie podróżują. To znaczy Fuu idzie, a Wuu wyleguje się na jego „kamiennej” głowie. Jedno jednak jest pewne – kiedy są razem, nigdy się nie nudzą.Kawał: O Henryku z domu starców Henryk ma 95 lat i mieszka w domu starców. Każdego wieczoru, po kolacji Henryk wychodził do ogrodu, siadał na swoim ulubionym fotelu i wspominał swoje życie.
Mrówka Bogo-Jogo. Słowa: Wojciech Stachurski Muzyka: Jan Wojdak. Mówią o mnie – mówią dziwna mrówka. Chodzę co dzień - w żółtych kąpielówkach. Na nogawkach mam naszyte kwiatki, A na głowie noszę czapkę w kratkę. Mrówka Bogo - Jogo Mrówka Bogo - Jogo Mam przyjaciół na calutkim świecie: Czarnych, żółtych.
Śmierć przyjaciela pozostawiła tę kobietę bez oparcia, bez środków do życia i bez pracy, ponieważ mając prawie sześćdziesiąt lat nie mogła liczyć na nowe kontrakty. No i co z tego? – zapytają może niektórzy. Znamy bajkę „O cykadzie i o mrówce”. Smutna to historia, ale co może mieć wspólnego z urokiem rzuconym na dom? Nic nie dowodzi, że źródłem nieszczęść tej właśnie cykady był przeklęty blok komunalny! A właśnie, że tak! I jest nawet na to dowód: przez trzynaście lat, w ciągu których śpiewaczka mieszkała w tym bloku, ani jednej z pięćdziesięciu pięciu rodzin zamieszkałych na różnych piętrach w tej samej klatce schodowej nie ominęło nieszczęście: samobójstwa, nagłe zgony, poważne choroby, rozwody, bezrobocie, wyroki sądowe, więzienie itd. Całej tej serii nieszczęść nie można w żaden sposób wytłumaczyć przypadkiem czy zbiegiem okoliczności. Chodzi tu naprawdę o jeden z tych strasznych domów, które atakują mieszkańców z bezlitosną wytrwałością i na wszystkich płaszczyznach.ZWIERZĘTA, DOWCIPY. Afryka. Kawały o słoniach, zebrach, hipopotamach, żyrafach. Najlepsze żarty i dowcipy o zwierzętach Afryki. Zwierzęta afrykańskie na wesoło 1. Słonie i krokodyle – Dlaczego po dwudziestej drugiej nie można wchodzić do lasu? – Bo słonie śpią na drzewach. – A…. Czytaj więcej >.
18+ Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla osób niepełnoletnich. Zapamiętaj mój wybór i zastosuj na pozostałych stronach Słoń i mrówka wybrali się nad jezioro. Słoń poszedł się kąpać, kiedy nagle mrówka go woła: - Słoniu wyjdź z wody! - Zaraz... - Słoniu wyjdź teraz! Słoń wychodzi z wody i pyta: - Co chciałaś? - Chciałam zobaczyć czy nie masz na sobie moich kąpielówek. © 2007-2022. Portal nie ponosi odpowiedzialności za treść materiałów i komentarzy zamieszczonych przez użytkowników jest przeznaczony wyłącznie dla użytkowników pełnoletnich. Musisz mieć ukończone 18 lat aby korzystać z • FAQ • Kontakt • Reklama • Polityka prywatności • Polityka plików cookies
O MRÓWCE I JEŻU - 127 (z książki - 2019 r.) - Masz w życiu jakiś plan B? - spytała ostrożnie mrówka. - Och, mam nawet plan C i D - odparł jeż. Autor:
Zabraliśmy się za remont domku po Babci Niebieskiej, choć – gdy tak piszę – brzmi to jak ten kawał o mrówce i słoniu, którzy razem szli przez mostek. – Ale tupiemy – zauważyła mrówka:) Więc moje zasługi w w/w remoncie są takie jak to tuptanie mrówki:) Główny ciężar ( i to nie w przenośni) spoczywa na barkach mego męża i syna, gdy zjeżdża do domu na weekendy. Mam jednak nieoceniony wkład jako doradca;) W tym jestem mistrzem, choć nie wiem dlaczego, gdy czasami przedstawiam moje świetlane wizje, chłopaki wybuchają śmiechem:) * * * W ramach remontu nastąpiło – jak to zwykle bywa na początku takich akcji – „trzęsienie ziemi” , czyli wyburzanie, zrywanie podłóg, skuwanie, wywożenie gruzu, młoty, piły, szpadle, dłuta… Zauważyliście, że by przywrócić ład, trzeba najpierw wywrócić wszystko do góry nogami? Bóg chyba ma tę samą wiedzę, jak tak patrzę na dzisiejszy świat:) * * * Dziś mój mąż zaprowadził mnie na strych nad domem babci i pokazał dziurę w stropie. Zrobił ją, by zamotować podciąg i w ten sposób umocować olbrzymią dębową belkę, która ma podpierać sufit. Dziura odsłoniła wszystkie pokłady i ukazała jak i z czego zostało wykonane sklepienie. Deski, paździerze, słoma, solidne belki… Przy całym tym remoncie raz po raz zadziwiamy się doborem materiałów, przemyślnością budowniczych i metodami ich pracy. Wszystko widać jak na dłoni. Całe pokłady mądrości i przezorności, ale też każdą fuszerkę i nieroztropność w planowaniu, każdą źle pojętą oszczędność. Ja też – przy okazji pisania Księgi rodzinnej – przekopałam ostatnio tony notatek, liścików, bruliony, zwitki papieru. I tak dokładnie widać wszystkie warstwy mego życia, wszystkie solidne belki i kamienie węgielne, ale też to, co utykało i solidne nie było. Rachunek sumienia dla domku babci jest też moim rachunkiem. Rut, czy budujesz tak, by strop nigdy nikomu nie runął na głowę? Czy budujesz tak, by twój dom był wieczny? Ktoś patrzy przez małą dziurkę w stropie moich dni, widzi wszystkie warstwy. Nie, nie patrzy jak ten, który szuka dziury w całym po to tylko, by z satysfakcją wycedzić na końcu : „a nie mówiłem?” Nie wierzę w takiego Boga. Nie takiego Go znam. Patrzy z miłością i troską, gotów w każdej chwili, by – jeśli źle zamocowana belka zacznie pękać – znowu ponieść mnie na własnych plecach jak to już nieraz robił. – Gdyby trzeba było, bym jeszcze raz dał się zmiażdżyć, by uratować ciebie, zrobię to. I jeszcze raz, i jeszcze… – mówi. I wiem, że to prawda. O ruttka Szczęśliwa żona od 22 lat, mama czwórki dzieci, w tym dwójki dorosłych. Poszukiwaczka skarbów w codzienności, zakochana w Bogu i oddana Maryi. Zapatrzona w biblijną Rut - wierną aż do bólu i umiejącą zbierać z pól te kłosy, które przeoczyli inni. Kochająca poezję, książki, muzykę, rośliny i piękno w każdej postaci. Ten wpis został opublikowany w kategorii Bez kategorii. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.
O MRÓWCE I JEŻU - 35 (z książki - 2018 r.) - Często się kąpiesz? - spytała mrówka. - No, tylko jak jest deszcz. Wiadomo - odparł jeż.Odpowiedz z cytatem Napisano: 11 mar 2013, 14:39 Jak Niesiołowski powiedział o szczawiu to wielkie halo i oburzenie jak śmiał! Nikt nie zastanowił się, że obecnie rzeczywiście ludzie czekają aż im się da gotowe, nie robią przetworów na zimę, owoce pod drzewami marnują się, ziemniaków nie sadzą, królików i kur nie hodują, pola zarastają, bo się nie opłaca a jak nie ma co jeść to do \"opieki\". Nie uczy się dzieci pracy i szacunku do pracy. To nasza smutna rzeczywistość, hasło, że wszyscy mamy takie same żołądki zrobiło swoje. Szkoda , że nikt nie propaguje hasła \" wszyscy mamy takie same ręce do pracy i ile zarobisz tyle będziesz miał\" . Kiedyś znalazłam gdzieś hasło, które bardzo mi się spodobało \" Jeśli płacicie ludziom za to, że nie pracują, a każecie im płacić podatki gdy pracują, nie dziwcie się, że macie bezrobocie\" Milton Friedman. Małpa opowiada kawał o muchach. Śmieszny dowcip przedstawiony w filmie przez małpę. Więcej na twitter https://twitter.com/MowiacaMalpa i https://www.facebook O MRÓWCE I JEŻU - 95 (z książki - 2019 r.) - Podobno życie zaczęło się w wodzie - powiedział niespodziewanie jeż. - W wodzie? Brrr! Michał Wroński o
